Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Τα μυθικά πλάσματα του Νότου του Μπεν Ζάιτλιν




ΤΑ ΜΥΘΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
του Μπεν Ζάιτλιν

Κουβένζανε Γουάλις -   Ντουάιτ Χένρι





4 ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΟΣΚΑΡ:
ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ
Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥ
ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΥ



«Τα νερά θα ανέβουν, τα άγρια ζώα θα εγερθούν από τους τάφους, κι ό,τι βρίσκεται νότια της αποβάθρας θα βυθιστεί, σε αυτή την ιστορία της εξάχρονης Χάσπαπι, που ζει με το μπαμπά της στην άκρη του κόσμου.»



Σε μία ξεχασμένη αλλά δυναμική κοινότητα, αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, ζει η εξάχρονη Χάσπαπι στο όριο της ορφάνιας. Η μητέρα της έχει φύγει από καιρό, ο πατέρας της είναι ένας άγριος σε διαρκές ξεφάντωμα, κι εκείνη έχει αφεθεί στην τύχη της σε ένα απομονωμένο περιβάλλον γεμάτο ημιάγρια ζώα.
Αντιλαμβάνεται το φυσικό κόσμο σαν ένα εύθραυστο ιστό πραγμάτων, και το σύμπαν ολόκληρο εξαρτάται από αυτά τα πράγματα να δένουν αρμονικά και σωστά μαζί. Όταν μια καταιγίδα σηκώνει τα νερά, ο μπαμπάς της αρρωσταίνει, και άγρια ζώα ξυπνούν από τους παγωμένους τάφους τους, η Χάσπαπι βρίσκει τη φυσική τάξη όλων των αγαπημένων πραγμάτων γύρω της να καταρρέει.  Απεγνωσμένη να αποκαταστήσει τη δομή του κόσμου της, για να σώσει το σπίτι της και τον πατέρα της , αυτός ο μικροσκοπικός ήρωας πρέπει να μάθει πως να επιβιώσει από μια ασταμάτητη καταστροφή επικών διαστάσεων.


Δήλωση σκηνοθέτη: 

Θέλω να γεμίσω τη ζωή μου και τις ταινίες μου με άγριους, γενναίους και καλόκαρδους ανθρώπους. Οποιοδήποτε το μέγεθος του χάους και της καταστροφή ς που μπορεί να σημαίνει αυτό δεν έχει καμία σημασία, γιατί το περνάς με ανθρώπους που αγαπάς, και στο τέλος οι ταινίες θα είναι άγριες, γενναίες και καλόκαρδες. Αυτή η ιδέα ακολουθεί κάθε κομμάτι της διαδικασίας για να ολοκληρωθούν τα «Μυθικά Πλάσματα του Νότου». Η προσέγγιση μου όταν δημιουργώ μια ταινία είναι να κατασκευάσω μια ενέργεια, ένα συναίσθημα, κι έναν τρόπο ζωής τον οποίο οι άνθρωποι που δουλεύουμε μαζί μπορούν να συμμεριστούν. Πρόκειται για τη δημιουργία μιας πραγματικότητας στην οποία κατοικούν οι καλύτεροι άνθρωποι που γνωρίζω.
Όπως όταν κάναμε το κάστινγκ, που διαλέξαμε τον Ντουάιτ Χένρι, από το φούρνο στην άλλη πλευρά του δρόμου, και την Κουβένζανε Γουάλις από ένα δημοτικό σχολείο στην Ονδούρα να αναλάβουν τους ήρωες μας, Γουίνκ και Χάσπαπι. Κανένας από τους δύο δεν είχε προηγούμενη εμπειρία στην υποκριτική, αλλά όταν κοιτάς στα μάτια τους βλέπεις ατρόμητους πολεμιστές και ξέρεις ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα.
Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γράψεις το σενάριο από την αρχή, δεν έχει καμία σημασία, γιατί τα στοιχεία αυτά είναι επιφανειακά σε αντίθεση με την επιθυμία μας να πετύχουμε ακριβώς το δυνατό πνεύμα που χρειαζόταν η ταινία.  Η αρχή αυτή διακατείχε κάθε μας απόφαση. Θα έχουμε εσωτερικά σκηνικα; Θα πάμε στη θάλασσα; Θα ντύσουμε ένα μέρος ώστε να μοιάζει με την άκρη του κόσμου ή θα πάμε στην άκρη του κόσμου; Θα ντύσουμε μια 11χρονη ώστε να μοιάζει με εξάχρονη ή θα έχουμε μια εξάχρονη;
Με κυρίευσε η Νότια Λουιζιάνα γιατί αυτή η νοοτροπία βρίσκεται παντού. Ήρθα για επίσκεψη δύο μηνών πριν έξι χρόνια και δεν πάω πουθενά. Είναι το σπίτι των πιο ανυποχώρητων ανθρώπων σε όλη την Αμερική- ένα είδος προς εξαφάνιση.
Αυτή η αγριότητα με έκανε να στραφώ σ’ αυτή την ιστορία. Με τους ανεμοστρόβιλους, τις πετρελαιοκηλίδες, τη γη να αποδεκατίζεται κάτω από τα πόδια μας, σου δίνει την αίσθηση ότι κάποια μέρα θα εξαφανιστεί από το χάρτη σίγουρα. Ήθελα να κάνω μια ταινία για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια καταδίκη. Χωρίς να κριτικάρουμε την πολιτική ή να δίνουμε περιβαλλοντικές ευθύνες, ή να δημιουργήσουμε επίγνωση στον κόσμο ή οτιδήποτε από όλα αυτά. Η πραγματική ερώτηση για μένα είναι πως βρίσκεις τη δύναμη να στέκεσαι και να παρακολουθείς το μέρος που σε έφτιαξε να πεθαίνει, διατηρώντας ταυτόχρονα την ελπίδα και το εορταστικό πνεύμα που το καθορίζει; Βρήκα τις απαντήσεις στους ανθρώπους της ταινίας, και μια υπέροχη αποτύπωση στην ιστορία της αγαπημένης μου φίλης Lucy Alibar «Juicy and Delicious», μια αποκαλυπτική κωμωδία για ένα μικρό αγόρι που χάνει τον πατέρα του στην άκρη του κόσμου.
Από τους δυο μας, και με το πνεύμα της Κουβένζανε Γουάλις γεννήθηκε η Χασπάπι. Είναι ένα μικρό μυθικό πλάσμα, που για να επιβιώσει πρέπει να βρει τη δύναμη της Νότιας Λουιζιάνα στην ηλικία των έξι. Είναι ο άνθρωπος που θα ήθελα να είμαι.


Η επιλογή των ηθοποιών:
                         
Το κοινό θα συνδεόταν άμεσα με τον κόσμο των Μυθικών Πλασμάτων μέσα από την οπτική της μικρούλας Χασπάπι. Η επιτυχία της ταινίας βασιζόταν πλήρως στο να βρεθεί κάποια που να μπορεί να αντεπεξέλθει σ’ αυτό το δύσκολο έργο. Και αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που θεωρήθηκε αδύνατο να γίνει αρχικά: ποιο παιδί θα μπορούσε να κουβαλήσει στους μικροσκοπικούς ώμους του τόσο μεγάλο βάρος;
Η έρευνα ξεκίνησε το 2009 στη Νέα Ορλεάνη, όπου η Court 13 είχε ξεκινήσει ένα εξωσχολικό πρόγραμμα μαθημάτων υποκριτικής και σκηνοθεσίας για παιδιά. Οι συνεντεύξεις γινόντουσαν πιο πολύ σαν παιχνίδι, παρά σαν οντισιόν. Μετά από 4 αποτυχημένους μήνες, η αναζήτηση εξαπλώθηκε και η ομάδα της Court 13 μοίραζε φυλλάδια για οντισιόν σε σχολεία, εκκλησίες και βιβλιοθήκες.
Οι τέσσερις μήνες γίνανε ένα χρόνος, και σε κάποιες περιοχές η αναζήτηση έγινε πόρτα-πόρτα ακόμα! Έχοντας δει περίπου τετρακόσια παιδιά, η αναζήτηση σταμάτησε όταν βρέθηκε η μικρή Χασπάπι στη Χούμα της Λουιζιάνα, και δεν ήταν μέσα στα ηλικιακά όρια- ήταν μόλις πέντε χρονών! Φανερά προικισμένη με ανεξέλεγκτη φαντασία, η Κουβένζανε Γουάλις είναι μια μικρή δύναμη της φύσης με απαράμιλλη συγκέντρωση και συναισθηματική νοημοσύνη.  Είναι χείμαρρος του χιούμορ και φυσικού χαρίσματος που σε γοητεύει όποιος και να είσαι.
Επόμενη αποστολή ήταν να βρεθεί ο μπαμπάς της Χάσπαπι, ο Γουίνκ.  Οι οντισιόν γίνανε επικεντρωμένες σε ανθρώπους της Νέα Ορλεάνης, παρακινούμενους από ένα φυλλάδιο ή μια ανακοίνωση στο ραδιόφωνο, παρά σε επαγγελματίες ηθοποιούς.
Καθώς μελέταγε τις κασέτες που του έφερνε η ομάδα, ο Ζάιτλιν επέστρεφε συνεχώς στον ίδιο άνθρωπο με ένα ιδιαίτερο χαμόγελο.  Ο Ντουάιτ Χένρι, ήταν γνώριμη φυσιογνωμία, ήταν ο φούρναρης απέναντι από το σχολείο που γινόντουσαν οι οντισιόν. Η κασέτα του περιείχε απλές ιστορίες για τη Νέα Ορλεάνη πριν χτυπήσει ο Κατρίνα, και για την απόφαση του να γίνει φούρναρης.  Έξι μήνες αργότερα, η ομάδα έβρισκε αδύνατο να τον βρει στο τηλέφωνο. Τότε συνειδητοποίησαν ότι του τηλεφωνούσαν απογεύματα ενώ εκείνος δούλευε από τα χαράματα μέχρι το μεσημέρι, και τα απογεύματα κοιμόταν. Όταν τελικά παρουσιάστηκε,  έδειξε μια απίστευτη συναισθηματική ευαισθησία και ισχυρή παρουσία στην οθόνη. Ο Ζάιτλιν και η ομάδα του αρχικά πίστευαν ότι για το ρόλο ίσως να έπρεπε να χρησιμοποιήσουν έναν επαγγελματία, αλλά καθώς ποτέ δεν επιλέξανε την ευκολη όδο, έτσι και τώρα επιλέξανε τον Χένρι. Σύντομα δικαιωθήκαν, καθώς δε μπορούσαν να φανταστούν πλέον τον Γουίνκ αλλιώς. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί που εμφανίζονται είναι απλά ντόπιοι της Νέα Ορλεάνης, άνθρωποι που ζούσαν ήδη στο Μπάθταμπ




Βιογραφικά συντελεστών: 

Κουβένζανε Γουάλις / Χάσπαπι

Η Κουβένζανε Γουάλις γεννήθηκε στις 28 Αυγούστου του 2003 στη Χούμα της Λουιζιάνα. Πηγαίνει στην τρίτη τάξη του δημοτικού. Στον ελεύθερο χρόνο της διαβάζει, τραγουδάει, χορεύει, και παίζει με το iPod και το Nintendo DS της. Οι αγαπημένοι της ηθοποιοί και τραγουδιστές είναι οι China McClain, Selena Gomez, και Miley Cyrus, και από αθλήματα το μπάσκετ και ο χορός.

Ντουάιτ Χένρι / Γουίνκ

Ο Ντουάιτ Χένρι έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Νέα Ορλεάνη. Έχει πέντε παιδιά και τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ιδιοκτήτης του Buttermilk Drop Bakery & Cafe, στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα. Του αρέσει να μαγειρεύει και ο αθλητισμός. Πλέον και η υποκριτική.

Μπεν Ζάιτλιν / Σκηνοθεσία/ Σενάριο/Μουσική

Ο Μπεν Ζάιτλιν είναι σκηνοθέτης, συνθέτης, animator, και ιδρυτικό μέλος της Court 13. Ανάμεσα στις βραβευμένες μικρού μήκους ταινίες του είναι οι EGG, ORIGINS OF ELECTRICITY, I GET WET, και GLORY AT SEA. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, «Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου» κέρδισε το Μέγα Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Σάντανς και επιλέχθηκε για το τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φέστιβαλ Καννών, απ’ όπου και αποχώρηςε με τη Χρυσή Κάμερα. Είναι υποψήφια για 4 Όσκαρ, αυτά της Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου και Α’ Γυναικείου ρόλου για τη Κουβένζανε Γουάλις, που είναι και η νεότερη υποψήφια σ’ αυτή την κατηγορία στην ιστορία των Όσκαρ. Ο Ζάιτλιν ζει στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα.

Λούσι Άλιμπαρ/ Σενάριο

Η Λούσι Άλιμπαρ είναι μια θεατρική συγγραφέας και μυθολόγος από τη Φλόριντα. Ανάμεσα στα έργα της είναι τα : Juicy and Delicious, A Friend of Dorothy, Lightning/Picnic, Mommy Says I’m Pretty on the Insides, και Christmas and Jubilee Behold the Meteor Shower.
Τα έργα της έχουν ανέβει σε διάφορες και πολλές σκηνές όπως τα Sundance Institute, Joe’s Pub, Williamstown Theatre Festival, HERE Arts Center, Ensemble Studio Theatre, Dixon Place, New Georges, Edinburgh Fringe, Avignon Festival, και στο Cherry Lane Theatre. Η Λούσι είναι μέλος του EST/Youngblood, τη συγγραφική ομάδα του Jose Rivera και ιδρυτικό μέλος του New Georges Writer/Director Lab.

Μπεν Ρίτσαρντσον/ Διεύθυνση φωτογραφίας

Ο Μπεν Ρίτσαρντσον είναι ένας πολυβραβευμένος εικονολήπτης, που ζει στη Νέα Υόρκη. Κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Animation στο Slamdance το 2010 για το SEED, ενώ ήταν και διευθυντής φωτογραφίας για το THE HUNTER AND THE SWAN DISCUSS THEIR MEETING, που συμμετείχε στο επίσημο φεστιβάλ του Σάντανς το 2011. Βρετανός στην καταγωγή, έζησε πέντε χρόνια στην Πράγα, όπου γνώρισε το Μπεν Ζάιτλιν με τον οποίο συνεργάστηκε στο πολυβραβευμένο επίσης GLORY AT SEA. Συνέχισαν με Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου, για το οποίο ο Ρίτσαρντσον τιμήθηκε με Βραβείο Φωτογραφίας από το Φεστιβάλ του Σάντανς.