Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Ενώπιον Θεών και Ανθρώπων

ΕΝΩΠΙΩΝ ΘΕΩΝ & ΑΝΘΡΩΠΩΝ
(DES HOMMES ET DES DIEUX)
Μια ταινία του Ξαβιέ Μποβουά
ΜΕΓΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
63ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ
στους κινηματογραφους 18 Νοεμβρίου 2010
ΙΝΤΕΑΛ ΑΒΑΝΑ ΤΡΙΑΝΟΝ
& ΟΛΥΜΠΙΟΝ (Θεσσαλονίκη)
Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Μποβουά
Σενάριο: Ετιέν Κομάρ & Ξαβιέ Μποβουά
Παίζουν:
Λαμπέρ Γουίλσον, Μάικλ Λόνσντεϊλ, Ολιβιέ Περιέ, Ζαν Μαρί Φρυν,
Ολιβιέ Ραμπουρντίν, Φιλίπ Λοντενμπάχ, Ξαβιέ Μαλύ
Διεύθυντρια φωτογραφίας: Καρολίν Σαμπετιέ
Σχεδιασμός παραγωγής: Μισέλ Μπαρθελεμύ
Ήχος Ζαν Ζακ Φεράν & Έρικ Μπονάρ
Μοντάζ: Μαρί- Ζουλί Μεϊγ
Βοηθός σκηνοθέτη: Γκιγιόμ Μπονιέρ
Σύμβουλος περί μοναχών: Χένρυ Κουίνσον
Κοστούμια: Μαριέλ Ρομπώ
Μια συμπαραγωγή των Why Not Productions – Armada Films – France 3 Cinιma
Με τη συμμετοχή των France Tιlιvisions - Canal+ - Cinecinema
Centre National de la Cinιmatographie et de l’Image Animιe, Cinιmage 4 - Cofinova 6 - Soficinιma 6

Διάρκεια : 120'
Εγχρωμο

Σύνοψη
Ένα μοναστήρι στα βουνά της βόρειας Αφρικής τη δεκαετία του ’90. Οκτώ χριστιανοί καλόγεροι από τη Γαλλία, ζουν σε αρμονία με
τους αδελφούς τους μουσουλμάνους. Όταν ένα συνεργείο από ξένους εργάτες σφαγιάζεται από μια ομάδα φανατικών ισλαμιστών, ο
φόβος κυριεύει την περιοχή. Ο στρατός θα προσφέρει προστασία στους μοναχούς, αλλά εκείνοι θα αρνηθούν. Αρχίζουν να
αναρωτιούνται αν θα πρέπει να εγκαταλείψουν το μοναστήρι ή όχι. Παρά την αυξανόμενη απειλή, συνειδητοποιούν ότι πρέπει να
μείνουν… με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η ταινία εμπνεύστηκε από τη ζωή των Κιστερκιανών μοναχών που ζούσανε στην Αλγερία, από το 1993, έως την απαγωγή τους το 1996.
Πρόλογος
Το 1996, η απαγωγή και δολοφονία εφτά μοναχών που ζούσαν στο χωριό Τίμπιριν της
Αλγερίας, ήταν το αποκορύφωμα της βίας και της αγριότητας που είχε ξεσπάσει λόγω της
αντιπαράθεσης της κυβέρνησης και των εξτρεμιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων που
θέλανε να τη συντρίψουν. Η εξαφάνιση των μοναχών- που βρεθήκανε στη μέση αυτής της
αντιπαράθεσης- είχε τεράστια επίδραση στις κυβερνήσεις, τις θρησκευτικές κοινότητες και
τη διεθνή κοινή γνώμη. Η ταυτότητα των δολοφόνων και οι ακριβείς συνθήκες της
δολοφονίας παραμένουν ένα μυστήριο έως και σήμερα.
Την υπόθεση ανέλαβαν τα γαλλικά δικαστήρια το 2003. Ορισμένα έγγραφα
αποκαλύφθηκαν μόλις πρόσφατα. Στους επερχόμενους μήνες ενδέχεται να γίνουν νέες
αποκαλύψεις που θα φωτίσουν επιτέλους την αλήθεια.
Σχετικά με την ταινία
Το Ενώπιων Θεών κι Ανθρώπων του Ξαβιέ Μποβουά, έχει ως πηγή έμπνευσης την τραγωδία στο αλγερινό χωριό. Εξερευνεί τους
τελευταίους μήνες της ζωής αυτής της μικρής κοινότητας χριστιανών σε μουσουλμανικό έδαφος. Η ταινία δείχνει περισσότερο
ενδιαφέρον στο πνεύμα των γεγονότων, και τι διακινδυνευόταν στη ζωή τους, παρά στην ακριβή εξιστόρηση των γεγονότων.
Η ιστορία ξεκινά λίγες εβδομάδες πριν οι τρομοκράτες εκδώσουν τελεσίγραφο, προς όλους τους ξένους να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Μια οπλισμένη ομάδα τρομοκρατών μάλιστα εισέβαλε στο μοναστήρι την παραμονή των Χριστουγέννων. Το δίλημμα των μοναχών είναι
ξεκάθαρο: να μείνουν ή να φύγουν; Η απόφαση θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Η κάθε απόφαση όμως για εκείνους έχει και τις
αντίστοιχες συνέπειες. Όταν θα αρνηθούν την προστασία του στρατού, η κυβέρνηση τους ζητά να επιστρέψουν στη Γαλλία.
Ο κάθε μοναχός θα πάρει την απόφαση του εκτιμώντας τους ανθρώπινους, πολιτικούς και θρησκευτικούς κινδύνους κι αναζητώντας
την απάντηση μέσα από τα βάθη της ψυχής και της συνείδησης του. Αυτή η ένταση συνοδεύει την πρακτική και μυστική
καθημερινότητα της κοινότητας: οι δεσμοί τους με τους ντόπιους, το πνεύμα ειρήνης και φιλευσπλαχνίας, είναι οι τρόποι με τους
οποίους προσπαθούν να καταπολεμήσουν τη βία που κατατρώει τη χώρα.
Το Ενώπιων Θεών κι Ανθρώπων, είναι ο μάρτυρας της αφοσίωσης των μοναχών στο να μεταδώσουν το μήνυμα της ειρήνης στους
μουσουλμάνους αδελφούς τους: στην πιθανότητα ύπαρξης αδελφικού και πνευματικού κοινού εδάφους μεταξύ του χριστιανισμού και
του ισλαμισμού.
Οι μοναχοί αποκαλούσαν το στρατό «οι αδελφοί της πεδιάδας» και τους τρομοκράτες «οι αδελφοί των βουνών». Κάθε άλλο παρά αδαείς,
γνώριζαν πολύ καλά ότι ήταν ανάμεσα σε δύο πλευρές με διφορούμενες θέσεις.
Η ταινία του Μποβουά υιοθετεί την οπτική γωνία των μοναχών και τους ρυθμούς ζωής στο Κιστερκιανό μοναστήρι. Η ζωή της κυλά
σύμφωνα με τη Βίβλο, τον Κανόνα του Αγίου Βενέδικτου (γράφτηκε τον 7ο αιώνα) και τα απομνημονεύματα των πατέρων της
μοναχικής ζωής.
Χρησιμοποιεί τις παραδοσιακές μορφές μοναστικής προσευχής. Η «λειτουργία των ωρών» , είναι μια ομαδική προσευχή βασισμένη σε
ψαλμωδίες, που γίνεται σε παρεκκλήσι εφτά φορές την ημέρα. Το τραγούδι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσευχής και του
ρυθμού της Κιστερκιανής ζωής. Οι μοναχοί τραγουδούν με μια φωνή για να εισέλθουν στην κοινωνία με την Ανάσα της Ζωής.
Ομόφωνα, ενώνονται ως ένας.
Οι Κιστερκιανοί μοναχοί προτιμούν τη σιωπή – το οποίο είναι και κανόνας- κατή τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας. Αλλά η ζωή τους
χτίζεται με βάση τη διδασκαλία του ηγουμένου, και ομαδικές ανταλλαγές γνωστές ως «κεφάλαια». Όλες οι αποφάσεις παίρνονται με
ψηφοφορία, αφού έχουν γίνει συζητήσεις του καθενός με τον ηγούμενο.
Η ζωή των μοναχών
Οι Κιστερκιανοί και οι μοναχοί του Τάγματος της Σιωπής δεν έχουνε καμία αποστολή
διάδοσης του ευαγγελίου, κι απέχουν από τον προσηλυτισμό.
Ο Κανόνας του Αγίου Βενέδικτου, προσκαλεί τους μοναχούς να εξασκούν την φιλοξενία
και την κοινοκτημοσύνη, ειδικά με τους φτωχούς και τους ξένους, κι εκείνους που
υποφέρουν. Ενθαρρύνει τη χειρονακτική εργασία και την αγροτική εργασία.
Τα μοναστήρια είναι συνήθως απομονωμένα από πυκνοκατοικημένες περιοχές, για να
ζουν οι μοναχοί κοντά στη φύση. Κάθε μοναχός του Τάγματος της Σιωπής, επιλέγει μία
μέρα του μήνα για να περπατήσει στη φύση και να συλλογιστεί μόνος του. Σήμερα, το
Τάγμα των Κιστερκιανών της Αυστηρούς Υποταγής, μετρά 2600 καλόγερους και 1883
καλόγριες σε 96 μοναστήρια και μονές ανά τον κόσμο.


ΞΑΒΙΕ ΜΠΟΒΟΥΑ – ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Ηθοποιός
2009 LE CAMΙLΙON (THE CHAMELEON) του Ζαν-Πωλ Σαλόμ
VILLA AMALIA του Μπενουά Ζακό
2007 ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ (LES TΙMOINS) του Αντρέ Τεσινέ
DUEL EN VILLE του Πασκάλ Σομέιγ
2005 LE PETIT LIEUTENANT (THE YOUNG LIEUTENANT) του ιδίου
1999 LE VENT DE LA NUIT (NIGHT WIND) του Φιλίπ Γκαρέλ
1998 DISPARUS του Ζυλ Μπουρτνό
1997 LE JOUR ET LA NUIT του Μπερνάρ- Ανρί Λιβύ
1996 PONETTE του Ζακ Ντιγιόν
1995 N’OUBLIE PAS QUE TU VAS MOURIR (DON’T FORGET YOU’RE GOING TO DIE) του ιδίου
1994 AUX PETITS BONHEURS του Μισέλ Ντεβίλ
1991 NORD (NORTH) του ιδίου
Σκηνοθέτης / σεναριογράφος
2010 ΕΝΩΠΙΩΝ ΘΕΩΝ ΚΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (DES HOMMES ET DES DIEUX)
Επίσημο Διαγωνιστικό Φεστιβάλ Καννών 2010, Μέγα Βραβείο Επιτροπής
2005 LE PETIT LIEUTENANT (THE YOUNG LIEUTENANT)
Επίσημη συμμετοχή, Φεστιβάλ Βενετίας
2000 SELON MATTHIEU (ACCORDING TO MATHIEU)
Επίσημη συμμετοχή, Φεστιβάλ Βενετίας
1995 N’OUBLIE PAS QUE TU VAS MOURIR (DON’T FOR GET YOU’RE GOING TO DIE)
Βραβείο Jean Vigo Επιτροπής, Φεστιβάλ Καννών
1992 NORD (NORTH)


Μερικές σημαντικές ημερομηνίες:
26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1991
Το Ισλαμικό Μέτωπο Σωτηρίας (Front Islamique du Salut (FIS))
κερδίζει τον πρώτο γύρο των Βουλευτικών Εκλογών της Αλγερίας.
11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1992
Κηρύσσεσαι κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1992
Ο πρόεδρος Μοχάμεντ Μπουντιάφ δολοφονείται.
30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1993
Η Ένοπλη Ισλαμική Ομάδα (Groupe Islamiste Armee (GIA) ) εκδίδει
τελεσίγραφο προς όλους τους ξένους να εγκαταλείψουν τη χώρα.
26 ΜΑΡΤΙΟΥ 1996
Μια οπλισμένη ομάδα απαγάγει εφτά μοναχούς από το χωριό Τιμπιρίν: τον ηγούμενο Κριστιάν Ντε Τσεργκί (59), τους πατέρες
Κριστόφ Λεμπρετόν (45), Σελεστίν Ρινγκάρντ (62), Μπρούνο Λεμαρτσάντ (66) και τους αδελφούς Λυκ Ντοσιέρ (82), Πολ- Φαβρ Μιβίλ
(57) και Μισέλ Φλερύ (52).
18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1996
Η GIA αναλαμβάνει πλήρη ευθύνη για την απαγωγή.
21 ΚΑΙ 23 ΜΑΪΟΥ 1996
Η GIA ανακοινώνει τη δολοφονία των εφτά μοναχών, έπειτα από τις άκαρπες διαπραγματεύσεις μεταξύ της γαλλικής και της αλγερινής
κυβέρνησης.
30 ΜΑΪΟΥ 1996
Ανακαλύπτονται τα κεφάλια των εφτά μονάχων.
22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1997
Η σφαγή στο χωριό Μπεντάλια, αναβιώνει τις υποψίες για την ανάμειξη του στρατού στις απαγωγές και στους φόνους στην Αλγερία.

1998 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ
Μείωση της βίας και αστάθειας στην Αλγερία, προσπάθεια συμφιλίωσης.
9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2003
Ένα μέλος οικογένειας ενός εκ των μοναχών, και ηγούμενος του Κιστερκιανού Τάγματος, ζητά δικαστικό έλεγχο, αμφισβητώντας την
επίσημη εκδοχή της Αλγερινής κυβέρνησης για τα γεγονότα του ’96.
29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2005
Ένα δημοψήφισμα υποστηρίζει τον καταστατικό χάρτη της «εθνικής συμφιλίωσης», που πρότεινε ο Πρόεδρος Μπουτεφλίκα,
προσφέροντας υπό όρους αμνηστία στα μέλη των ενόπλων δυνάμεων τη δεκαετία του ’90, κι απαγορεύοντας οποιαδήποτε μελλοντική
αναφορά στην ιστορία της Αλγερίας.
20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009
Αποχαρακτηρισμός ορισμένων γαλλικών εγγράφων, μετά την επιβεβαίωση του πρώην Ακολούθου της Γαλλικής Άμυνας στο Αλγέρι, ότι
οι εφτά μοναχοί ήταν τα θύματα ενός λάθους που είχε κάνει ο αλγερινός στρατός.
Βραβεία/ Διακρίσεις:
Μέγα βραβείο κριτικής επιτροπής, 63ο Φεστιβάλ Καννών
Υποψηφιότητα της Γαλλίας για τη φετινή απονομή των Όσκαρ

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Γνήσιο Αντίγραφο


Η Seven Films παρουσιάζει:
γνήσιο αντίγραφο
(certified copy)
μια ταινία του
Άμπας Κιαροστάμι
πρωταγωνιστούν:
Ζυλιέτ Μπινός και Γουίλιαμ Σίμελ

Σύνοψη:
Αυτή είναι η ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας, που συναντιούνται σε ένα μικρό χωριό
στη νότια Τοσκάνη. Εκείνος είναι βρετανός συγγραφέας, που μόλις τελείωσε τη διάλεξη του σε
ένα συνέδριο. Εκείνη έχει μια γκαλερί. Η ιστορία τους θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα,
οπουδήποτε.

Δήλωση της Ζυλιέτ Μπινός:
Μια γυναίκα μπορεί να κρύβει μία άλλη. Για μια ηθοποιό, ο ρόλος του σκηνοθέτη είναι να αποκαλύπτει την άλλη γυναίκα. Η ακοή του, η κάμερα και οι προσδοκίες του την ωθούν να αναζητήσει βαθιά μέσα της και να αντιμετωπίσει ότι βρει εκεί. Δε γνώριζε πριν ποια ήταν. Το ανακαλύπτει μαζί με εκείνον.
Ταυτόχρονα όμως δουλεύει και μια άλλη δύναμη: το Άγνωστο. Όταν κάθε βήμα, κάθε σκέψη κι αίσθηση ενώνεται με τη σωματική πράξη, όπως στο γάμο η ηθοποιός περιμένει το μνηστήρα της,τοπεριμένει όπως η πληγή περιμένει να γιατρευτεί Τον περιμένει στη γωνία σε εσωτερικά μονοπάτια μέσα από την ψυχή της για να δώσει αυτ που δε μπορεί να ειπωθεί να ακουστεί ένα ελάττωμα ένα σπασμένο τακούνι από το σκοτάδι στην καρδιά της ψυχής της .
Μια φορά κι έναν καιρό πήγα στο Ιράν για να συναντήσω τον Άμπας(τον είχα γνωρίσει στις Κάννες και τον είχα συναντήσει και στην UNESCO). Μου είχε πει «ΈλαστηνΤεχαράνη». Δέχτηκα την πρόσκληση του Δύο φορές
Ένα βράδυ μου μίλησε για την ιστορία που γυρίσαμε μαζί το καλοκαίρι Μου μίλησε για κάθε λεπτομέρεια το σουτιέν το εστιατόριο το ξενοδοχείο Εν ολίγοις μου είπε ότι του είχε συμβεί
Στο τέλος αφού μιλούσε για 45 λεπτά με ρώτησε «Με πιστεύεις» και του είπα«Ναι. Κι εκείνοςαπάντησε «Δενείναιαλήθεια».
Γέλασα τόσο δυνατά που ίσως να ήταν κι αυτός ο λόγος που θέλησε να κάνει την ταινία Η πραγματικότητα και η μυθοπλασία με έκαναν πάντα να γελώ γιατί πιστεύω πραγματικά ότι όλα είναι δυνατά Μέχρι σήμερα είμαι σίγουρη ότι την έζησε αυτή την ιστορία Όσο είμαι σίγουρη κι ότι δεν την έζησε
ΗΤοσκάνη είναι ένα από εκείνα τα μέρη όπου όλα μπορούν να συμβούν Δεν είναι τυχαίος ο αριθμός των αγίων που έχουν εκεί Βιώσαμε αυτή την ταινία σαν μια οικογένεια παλιών φίλων Ήμασταν μια μικρή ομάδα σε ένα χωριό ο χρόνος δεν είχε θέση εκεί για εμάς Τα βλέμματα όλων σπινθηρίζανε με πάθος και ήμασταν όλοι πολύ χαρούμενοι που βρισκόμασταν εκεί Ο Άμπας δημιουργούσε την πρώτη του ταινία μακριά από την πατρίδα του και τη μητρική του γλώσσα ΟΓουίλιαμ άφησε την Όπερα για να συμμετάσχει στον κόσμο του Άμπας Τον παρακολουθούσα καθώς με άγχος αλλά και θάρρος περνούσε το κατώφλι του ηθοποιού αφήνοντας σιγά σιγά τις πεποιθήσεις του όσα είχε μάθει με άλλα λόγια εγκαταλείποντας το σενάριο που είχε αποστηθίσει

Δήλωση του Γουίλιαμ Σίμελ:
Όταν ξεκίνησαν οι πρόβες το καλοκαίρι του 2008, συμπάθησα αμέσως τον Άμπας και το βοηθό του και
μεταφραστή του, Μασουμέ Λαχιτζί. Δεν μιλάω Φαρσί και τα Αγγλικά του Αμπάς ήταν σε εξέλιξη, αλλά
δεν είχαμε κανένα πρόβλημα να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο. Με ενθουσίασε ιδιαίτερα η άποψη του για
το Cosi fan Tutte και για το ρόλο μου- τον Δον Αλφόνσο. Δουλεύαμε μόνο για λίγες ημέρες όταν με
ρώτησε αν έχω συμμετάσχει σε ταινία. « Εε, όχι» απάντησα». Λίγες μέρες αργότερα με ρώτησε αν θα
ήθελα να συμμετάσχω. «Ναι, θα ήταν ενδιαφέρον» απάντησα, με μεγαλύτερη άνεση απ’ όση ένοιωθα. Δε
το σκέφτηκα πολύ, αλλά εκείνος μιλούσε σοβαρά. Για να είμαι ειλικρινής, αν η πρόταση μου είχε γίνει από
οποιονδήποτε άλλον, θα είχα αρνηθεί ευγενικά, γιατί ενώ είμαι κάπως γνωστός στην Όπερα, δε γνωρίζω
τίποτα για το σινεμά. Απόλαυσα ιδιαίτερα ωστόσο, να δουλεύω με εκείνον, και γνώριζα ότι ήξερε να
δουλεύει με μη επαγγελματίες ηθοποιούς. Τρόμαξα οφείλω να πω, όταν έμαθα ότι θα δούλευα με τη
Ζυλιέτ Μπινός, και κατάλαβα το ρίσκο που έπαιρνε ο Άμπας δίνοντας μου το ρόλο του Τζέιμς, την ίδια
στιγμή που για το ρόλο είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον πολλοί καταξιωμένοι ηθοποιοί.
Όταν αρχίσαμε τις πρόβες, συνειδητοποίησα ότι η Ζυλιέτ ήταν διατεθειμένη να κάνει ότι μπορούσε για να
με βοηθήσει, και η γενναιοδωρία της και η υποστήριξη της ήταν ανεκτίμητες. Ολόκληρο το συνεργείο,
από τους βοηθούς γκαρνταρόμπας, μέχρι το Λούκα Μπιγκάτζι πίσω από την κάμερα ήταν πολύ
υπομονετικοί μαζί μου. Μετά από 30 χρόνια έκφρασης των συναισθημάτων με το τραγούδι, βρήκα
ιδιαίτερη πρόκληση να χρειάζεται να το κάνω για την κάμερα. Βρήκα το Τζέιμς ένα συμπαθητικό
χρακτήρα, και το να δουλεύω με κλειστό το στόμα ιδιαίτερα ανανεωτικό! Χαίρομαι πάρα πολύ που δέχτηκα
να το κάνω.
Άμπας Κιαροστάμι:
Ο Άμπας Κιαροστάμι γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου του 1940 στην Τεχεράνη. Έδειξε επιδεξιότητα
στη ζωγραφική από μικρός και στα 18 του, συμμετείχε σε ένα διαγωνισμό Γραφικών Τεχνών
και κέρδισε.
Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Τεχεράνης, ενώ δούλευε ως γραφίστας και υπεύθυνος
διαφήμισης.
Το 1969, ίδρυσε το κινηματογραφικό τμήμα στο Ινστιτούτο Διανοητικής Ανάπτυξης Παιδιών
και Νέων, στο οποίο σκηνοθέτησε και τις πρώτες μικρού μήκους ταινίες του.
Στην πρώτη του ταινία The Bread and the Alley (1970), ο Κιαροστάμι εξερευνεί την βαρύτητα
των εικόνων και τη σχέση ρεαλισμού και μυθοπλασίας.
Το αγαπημένο του θέμα, το σύμπαν της παιδικής ηλικίας, εκφράζεται μέσα από μια σειρά
ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, στων οποίων την πορεία κατάφερε να κρατήσει την
ιστορία μεταξύ αφήγησης και ντοκιμαντέρ.
Το Homework (1989), είναι ένα καλό παράδειγμα, ζεστού και ποιητικού κινηματογράφου, που
απαρνιέται με διακριτικότητα τις βαριές προσδοκίες από την Ιρανική κοινότητα. Τα LIFE
AND NOTHING MORE (1992) και THROUGH THE OLIVE TREES (1994) ολοκληρώνουν την
τριλογία που ξεκίνησε με το WHERE IS MY FRIEND’S HOUSE? (1990). Η ΓΕΥΣΗ ΤΟΥ
ΚΕΡΑΣΙΟΥ (A TASTE OF CHERRY) (1997), έφερε πλέον το προσωπικό του στίγμα, και τον
κατέταξε στους βραβευμένους σκηνοθέτες. Η ταινία, μια ωδή στην προσωπική ελευθερία,
αφηγείται την ιστορία ενός 50χρονου, που έχει εμμονή με την αυτοκτονία. Η ταινία
εκθειάστηκε από τους κριτικούς κι αποκηρύχθηκε από τις θρησκευτικές αρχές στο Ιράν. Οι
αργοί και στοχαστικοί ρυθμοί, οι αναφορές στην Περσική ποίηση και τη Δυτική φιλοσοφία
είναι κι άλλα παραδείγματα του μοναδικού στυλ του. Από το 2001, έχει σχεδόν ερωτική σχέση
με τη μικρή του κάμερα, και για το λόγο αυτό εργάζεται μόνο σε ψηφιακό φιλμ. Έχει κερδίσει
μεγάλη ελευθερία με το μικρό μέγεθος της κάμερς, κι έχει σκηνοθετήσει πολλές ταινίες για τη
φύση, διαφόρων μηκών, όπως τα AFRICA (2001), TEN (2002), FIVE DEDICATED TO
OZU(2003), 10 ON TEN (2004), ROADS OF KIAROSTAMI(2005) και το SHIRIN (2008). Το
Γνήσιο Αντίγραφο, είναι η πρώτη του μη Ιρανική παραγωγή.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
2010 ΓΝΗΣΙΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ CERTIFIED COPY (Copie Conforme)
2008 SHIRIN
2004 ΠΕΝΤΕ FIVE
2004 10 ON TEN
2002 ΔΕΚΑ TEN
2001 ABC AFRICA
1999 Ο ΑΝΕΜΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ THE WIND WILL CARRY US(Baad ma ra khahad bord)
Μέγα Βραβείο Επιτροπής- Φεστιβάλ Βενετίας
1996 Η ΓΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΕΡΑΣΙΟΥ THE TASTE OF CHERRY TAM’E GUILASS- Χρυσή κάμερα
Φεστιβάλ Καννών
1994 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΑΙΩΝΕΣ THROUGH THE OLIVE TREES derakhtan-e zeytoun)
1992 LIFE AND NOTHING MORE... (Zendegi edamι dβrad)
1990 CLOSE-UP (Nema-ye Nazdik)
1990 HOMEWORK (Mashgh-e Shab)
1987 ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ; WHERE IS MY FRIEND’S HOME? (Kaneh-ye
doust kojast ?)
1984 ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ FIRST GRADERS(Avali ha)
1982 Ο ΧΟΡΟΣ THE CHORUS (Hamsarayan)
1981 ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΤΑΞΗ ORDERLY OR UNORDERLY (Be tartib va bedoun-e tartib)
1980 DENTAL HYGIENE (Behdasht-e Dandan)
1979 ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΩΤΗ, ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ FIRST CASE, SECOND CASE (Ghaziehye
shekl-e aval, Ghazieh-e shekl-e dovom)
1978 Η ΛΥΣΗ SOLUTION NO 1(Rah-e hal-e yek)
1977 Η ΑΝΑΦΟΡΑ THE REPORT (Gozarech)
1976 ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ THE COLOURS
1976 A SUIT FOR WEDDING (Lebassi baraye aroussi)
1975 SO I CAN (Man ham mitounam)
1975 ΔΥΟ ΛΥΣΕΙΣ Σ’ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ TWO SOLUTIONS FOR ONE PROBLEM(Dow rahe
hal baraye yek massaleh)
1974 Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ THE TRAVELER(Mossafer)
1973 Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ THE EXPERIENCE (Tadjrobeh)
1972 ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ THE BREAKTIME(Zang-e tafrih)
1970 ΤΟ ΨΩΜΙ ΚΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ THE BREAD AND ALLEY(Nan va koutcheh)
Βιογραφία Ζυλιέτ Μπινός:
Μεγαλωμένη σε μια οικογένεια καλλιτεχνών ( η μητέρα της ήταν ηθοποιός κι ο πατέρας της
γλύπτης), η Ζυλιέτ Μπινός μυήθηκε στην υποκριτική από πολύ νεαρή ηλικία από τη μητέρα
της. Μετά από αμέτρητες θεατρικές παραστάσεις, μπήκε στον κόσμο του Γκοντάρ (HAIL
MARY, 1984), του Ντιγιόν (FAMILY LIFE, 1984) και του Τεσινέ (RENDEZ-VOUS, 1985).
Γνώρισε τον Λέος Κάραξ στα γυρίσματα του BAD BLOOD και τον ερωτεύτηκε. Μαζί
δουλέψανε το ΟΙ ΕΡΑΣΤΈΣ ΤΗΣ ΓΈΦΥΡΑΣ (THE LOVERS ON THE BRIDGE), η ερωτική
ιστορική δύο περιθωριακών. Η ταινία αντιμετώπιζε συνεχώς προβλήματα και τελείωσε μετά
από τρία χρόνια.
Με την ολοκλήρωση της ταινίας, τελείωσε και η σχέση τους.
Οι δυνατές ερμηνείες της στα Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ (THE
UNBEARABLE LIGHTNESS OF BEING) (1987), και DAMAGE (1992), έστρεψε επάνω της την
προσοχή του Χόλυγουντ. Ο Γαλλικός τύπος την αποκαλεί πλέον με συμπάθεια “La Binoche”.
Ο Στήβεν Σπήλμπεργκ της πρόσφερε το ρόλο της Έλι Σάτλερ για το JURASSIC PARK- εκείνη
αρνήθηκε για να συμμετάσχει στο BLUE (1993), του Κριστόφ Κισλόφσκι, που της χάρισε και το
βραβείο Σεζάρ καλύτερης ηθοποιού. Αργότερα, εμφανίστηκε στα THE HORSEMAN ON THE
ROOF (1995) και Ο ΑΓΓΛΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ (THE ENGLISH PATIENT) (1997), για το οποίο
κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου (37 χρόνια μετά τη Σιμόν Σινιορέ, η πρώτη
γαλλίδα που κέρδισε Όσκαρ).
Τρία χρόνια αργότερα ήταν υποψήφια για Όσκαρ για Καλύτερο Α’ Γυναικείο ρόλο, για την
ερμηνεία της στο CHOCOLAT,του Λας Χάλτσρομ. Αυτή τη στιγμή ετοιμάζει SON OF NO
ONE, του Ντίτο Μοντιέλ με τους Αλ Πατσίνο, Τσάνινγκ Τάτουμ και Κέιτι Χολμς.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
2010 CERTIFIED COPY του Abbas Kiarostami
2008 SUMMER HOURS του Olivier Assayas
2008 DISENGAGEMENT του Amos Gitaο
2008 PARIS του Cιdric Klapisch
2007 DAN IN REAL LIFE του Peter Hedges
2007 FLIGHT OF THE RED BALLOON του Hou Hsiao Hsien 2006 BREAKING AND
ENTERING του Anthony Minghella
2005 MARY του Abel Ferrara
2005 HIDDEN του Michael Haneke
200 BEE SEASON των Scott MacGehee και David Siegel 2004 IN MY COUNTRY του John
Boorman
2002 JET LAG του Daniθle Thompson
2000 CHOCOLAT του Lasse Hallstrφm
2000 CODE UNKNOWN του Michael Haneke
2000 THE WIDOW OF SAINT PIERRE του Patrice Leconte
1999 THE CHILDREN OF THE CENTURY της Diane Kurys
1998 ALICE AND MARTIN του Andrι Tιchinι
1996 THE ENGLISH PATIENT του Anthony Minghella
1995 THE HORSEMAN ON THE ROOF του Jean-Paul Rappeneau
1993 THREE COLOURS: BLUE του Krzysztof Kieslowski
1992 DAMAGE του Louis Malle
1991 THE LOVERS ON THE BRIDGE του Leos Carax
1988 THE UNBEARABLE LIGHTNESS OF BEING του Philip Kaufman 1986 BAD BLOOD του
Leos Carax
1985 RENDEZ-VOUS του Andrι Tιchinι
1984 HAIL MARY του Jean-Luc Godard
Βιογραφία Γουίλιαμ Σίμελ:
Ο Γουίλιαμ Σίμελ έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός, με τη Ζυλιέτ Μπινός στο Γνήσιο
Αντίγραφο του Άμπας Κιαροστάμι.
Γενημμένος το 1952, είναι ένας διάσημος τενόρος στην Αγγλία, κι είναι ιδιαίτερα δημοφιλής
για τη συνεισφορά του στην όπερα παγκοσμίως.
Ο Σίμελ είναι ιδιαίτερα γνωστός για την ερμηνεία του ως Don Giovanni, τον οποίο ερμήνευσε
πρώτη φορά στην Εθνική Όπερα της Ουαλίας, κι έκτοτε ανά τον κόσμο. Έχει ηχογραφήσει
μάλιστα το ρόλο αυτό για την EMI με τον Riccardo Muti.
Η φήμη του ενισχύθηκε κι από τις ερμηνείες του ως Μαρσέλο στο LA BOHΘME, ως Νικ
Σάντοου στο THE RAKE’S PROGRESS, ως Sharpless στο MADAME BUTTERFLY, ως Κόμης
Αλμαβίβα στο LE NOZZE DI FIGARO, ως Δον Αλφόνσο στο COSΜ FAN TUTTE και
LODOΟSKA, η οποία ηχογραφήθηκε και ζωντανά για Sony.
Το 2005 είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο HERCULES, το οποίο κινηματογραφήθηκε και για
κυκλοφορία σε dvd.
Στα σχέδια του είναι το THE RAKE’S PROGRESS για τη Σκάλα και η επιστροφή του στο
Κόβεντ Γκάρντεν με τα COSI FAN TUTTE και MANON.
Λούκα Μπιιγκάτζι: Διευθυντής Φωτογραφίας
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
2009 WHITE SPACE της Francesca Comencini
2009 THE SICILIAN GIRL του Marco Amenta
2008 IL DIVO του Paolo Sorrentino
2007 THE MISSING STAR του Gianni Amelio
2006 L’AMICO DI FAMIGLIA του Paolo Sorrentino
2006 A CASA NOSTRA της Francesca Comencini
2006 ROMANZO CRIMINALE του Michele Placido
2005 MARIO’S WAR του Antonio Capuano
2005 AN ITALIAN ROMANCE του Carlo Mazzacurati
2005 I LOVE TO WORK της Francesca Comencini
2005 THE CONSEQUENCES OF LOVE του Paolo Sorrentino
2004 THE KEYS TO THE HOUSE του Gianni Amelio
2003 CARLO GIULIANI, RAGAZZO της Francesca Comencini
2002 A JOURNEY CALLED LOVE του Michele Placido
2002 THE WORDS OF MY FATHER της Francesca Comencini
2000 BREAD AND TULIPS του Silvio Soldini
2000 I PREFER THE SOUND OF THE SEA του Mimmo Calopresti
1998 TOTO CHE VISSE DUE VOLTE του Daniele Ciprν, Franco Maresco
1998 SHOOTING THE MOON της Francesca Archibugi
1997 THE ACROBAT του Silvio Soldini
1995 NASTY LOVE του Mario Martone
1994 LAMERICA του Gianni Amelio
1993 UN’ANIMA DIVISA IN DUE του Silvio Soldini
1990 THE PEACEFUL AIR OF THE WEST του Silvio Soldini
1983 PAESAGGIO CON FIGURE του Silvio Soldini
Παραγωγή:
Μαρίν Κάρμιτζ
Ο παραγωγός και διανομέας Μαρίν Κάρμιτζ έχει κάνει τα τελευταία 30 χρόνια παραγωγή σε
πάνω από 100 ταινίες κι έχει διανέμει 350 περίπου. Τον εμπιστεύτηκαν άνθρωποι όπως οι: Ζα
Λυκ Γκοντάρ, Αλέν Ρεναί, Κλωντ Σαμπρόλ, Γκας Βαν Σαντ, Τζόναθα Νόσιτερ, Κεν Λόουτς,
Ζακ Ντιγιόν, Παβέλ Λουνγκουίν, Χονγκ Σανγκ Σου, Μίκαελ Χάνεκε, Ραφαέλ Νατζάρι, Ολιβιέ
Ασάγιας.
Οι ταινίες του έχουν βραβευτεί σε σημαντικά φεστιβάλ: Χρυσοί Φοίνικες στις Κάννες, τρεις
Χρυσοί Λέοντες στη Βενετία, μια Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο, τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ,
25 βραβεία Σεζάρ και πάνω από εκατό σε άλλα διεθνή φεστιβάλ.
Το PARANOID PARK του Γκας Βαν Σαντ και το SUMMER HOURS του Ολιβιέ Ασάγιας είναι
οι πρόσφατες δουλειές του. Αυτή τη στιγμή εργάζεται στο BLACK VENUS.
Το Γνήσιο Αντίγραφο είναι η τελευταία προσθήκη σε μια συνεργασία χρόνων του Κάρμιτζ με
τον Κιαροστάμι, που ξεκίνησε με το Ο ΑΝΕΜΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ (THE WIND WILL CARRY
US)(1999).
Άντζελο Μπαρμπαγκάλο - Bibi films
Ενώ δούλευε στην παραγωγή από το 1979, κυρίως με το Μάρκο Μπελόκιο, ο Άντζελο
Μπαρμπαγκάλο ίδρυσε την Sacher Film με το Νάνι Μπρέτι το 1986. Μεταξύ άλλων, η εταιρία
έκανε την παραγωγή στα: ITALIAN NIGHT, RED LOB, IT’S HAPPENING TOMORROW,
THE YES MAN, THE SECOND TIME AS WELL ,DEAR DIARY, APRIL, THE SON’S ROOM
και THE CAIMAN.
Από το 1995, κι ενώ δούλευε στη Sacher Film, έκανε παραγωγές για την Bibi film TV, όπως τα
THE BEST OF YOUTH and THE FUTURE, COMIZI INFANTILI, WILD BLOOD, FORTAPΐSC
HYMN TO LOVE, το CERTIFIED COPY και το DIETRO IL CORSETTO.
Καστ
Ζυλιέτ Μπινός - Εκείνη
Γουίλιαμ Σίμελ - Τζέιμς
Ζαν- Κλωντ Καριέρ - Άντρας στην πλατεία
Αγκάθε Νάτανσον - Γυναίκα στην πλατεία
Τζιάνα Τζιατσέτι - Ιδιοκτήτρια καφέ
Άντριαν Μουρ - Ο γιος
Φιλίπο Τροϊάνο - Ο γαμπρός
Μανουέλα Μπαλσιμέλι - Η νυφή
Και οι ντόπιοι κάτοικοι.
Credits:
Του Άμπας Κιαροστάμι
Σενάριο:Άμπας Κιαροστάμι
Προσαρμογή: Μασουμέ Λαχιτζί
Διευθυντής φωτογραφίας: Λούκα Μπιγκάτζι Μοντάζ: Μπάχμαν Κιαροστάμι
Ήχος: Ολιβιέ Χεσπέλ και Ντομινίκ Βεγιάρ
Σκηνικά: Τζιανκάρλο Μπασίλι και Λουντοβίκα Φεράριο
Εκτέλεση παραγωγής: Γκετάνο Ντανιέλ
Παραγωγή: Μαρίν Καρμίτζ, Ναθάνιελ Καρμίτζ, Τσαρλς Γκίλιμπερτ και Άντζελο Μπαρμπαγκάλο
Μια συμπαραγωγή των: Bibi Film, France 3 Cinιma
Σε συνεργασία με τους : Canal +, France Tιlιvision, le Centre National de la Cinιmatographie, RAI Cinema
Με την υποστήριξη των:Regione Toscana et Toscana Film Commission, le Programme MEDIA de la communautι Europιenne
Σε συνεργασία με : Artιmis Productions /Patrick Quinet, Cofinova 6, Cinιmage 4, Soficinιma 5
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
O surdato nnammurato (E. Cannio - A. Califano), Gennarelli- Bideri editori
Dolce mamma , (A.Albrizio), Edizioni Zanzarino
Φωτογραφίες: © Laurent Thurin Nal
Διαρκεια 106'
Εγχρωμο

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Τα παιδιά είναι εντάξει

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ
(THE KIDS ARE ALL RIGHT)



Μια ταινία της
Λίσα Τσολοντένκο
με τους

ΑΝΕΤ ΜΠΕΝΙΝΓΚ
ΤΖΟΥΛΙΑΝ ΜΟΥΡ
ΜΑΡΚ ΡΑΦΑΛΟ
ΜΙΑ ΓΟΥΑΣΙΚΟΦΣΚΑ
ΚΑΙ
ΤΖΟΣ ΧΑΤΣΕΡΣΟΝ


Διάρκεια: 104’



ΣΥΝΟΨΗ

Η Νικ και η Τζουλς (η τρεις φορές υποψήφια για Όσκαρ Ανέτ Μπένινγκ και η τέσσερις φορές υποψήφια για Όσκαρ Τζούλιαν Μουρ αντίστοιχα) είναι παντρεμένες και μένουν σε ένα πολύ όμορφο σπίτι στα προάστια της Νότιας Καλιφόρνιας μαζί με τα έφηβα παιδιά τους, την Τζόνι (Μια Γουασίκοφσκα «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων») και τον Λέιζερ (Τζος Χάτσερσον «Ταξίδι στο κέντρο της γης»). Η Νικ και η Τζουλς – ή οι Μαμάδες όπως τις αποκαλεί η Τζόνι- γέννησαν και μεγάλωσαν τα παιδιά τους χτίζοντας μια ήρεμη οικογενειακή ζωή για τους τέσσερις τους. Ο 15 χρόνος Λέιzερ όμως πιέζει την 18χρονη αδελφή του, πριν εκείνη φύγει για το κολέγιο, να του κάνει μια μεγάλη χάρη – εν αγνοία φυσικά των Μαμάδων - που μπορεί να τινάξει την οικογενειακή θαλπωρή στον αέρα: Να ψάξει να βρει τον βιολογικό τους πατέρα ή με άλλα λόγια τον δότη από του οποίου το σπέρμα έμειναν έγκυες οι Μαμάδες τους!!!
Παρ’ όλες τις αρχικές της αντιρρήσεις, η Τζόνι αποφασίζει να κάνει τη χάρη στον μικρότερο αδελφό της και καταφέρνει να έρθει σε επαφή με τον «Βιο-Μπαμπά», Πολ (Μαρκ Ράφαλο), έναν άνετο εργένη ιδιοκτήτη εστιατορίου. Καθώς λοιπόν ο Πολ με τον μποέμ τρόπο ζωής του «εισβάλλει» στην γεμάτη κανόνες ζωή της τετραμελούς οικογένειας ένα απρόσμενο νέο κεφάλαιο ανοίγει για όλους αφού νέοι οικογενειακοί δεσμοί ορίζονται, καθορίζονται, και επαναπροσδιορίζονται δημιουργώντας αναπόφευκτα ξεκαρδιστικές καταστάσεις!


«Το Θέμα είναι η Οικογένεια»
Λίζα Τσολοντένκο
«Τα παιδιά είναι εντάξει», η ταινία που συζητήθηκε όσο καμία άλλη στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Sundance 2010, και νικήτρια του βραβείου
Teddy Kαλύτερης Ταινίας
στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου 2010, έρχεται στις ελληνικές αίθουσες στις 14 Οκτωβρίου. Ένας υπέροχος συνδυασμός κωμωδίας και συναισθήματος που σκιαγραφεί περίτεχνα και με απίστευτα αστείο τρόπο το πορτρέτο της μοντέρνας οικογένειας. Η εξαιρετικά ταλαντούχα Λίζα Τσολοτένκο δίνει ρεσιτάλ σκηνοθεσίας αλλά και σεναρίου το οποίο συνυπογράφει με τον Στιούαρτ Μπλούμπεργκ, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές από θεατές και κριτικούς σε όλο τον κόσμο!

ΤΟ ΚΑΣΤ

ΤΖΟΥΛΙΑΝ ΜΟΥΡ (ΤΖΟΥΛΣ)

Η Τζούλιαν Μουρ, απολαμβάνει στο παρόν, τους διθυράμβους για την ερμηνεία της στο Ένας Άντρας Μόνος (A SINGLE MAN), το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τομ Φορντ με τον Κόλι Φερθ, για το οποίο ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και Βραβείο Critics’ Choice. Πρόσφατα επίσης, ολοκλήρωσε το Υποψία (CHLOE) του Ατόμ Εγκογιάν, που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Τορόντο το 2009, όπως και το SHELTER, ένα ανεξάρτητο ψυχολογικό θρίλερ του Μανς Μάρλιντ, με τον Τζόναθαν Ρις Μάγιερς.
Η Μουρ είναι το ένατο πρόσωπο στην ιστορία της Ακαδημίας, που λαμβάνει δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ την ίδια χρονιά, για τα Ο Παράδεισος Είναι Μακριά (FAR FROM HEAVEN) και Οι Ώρες (THE HOURS) το 2003. Έλαβε εξαιρετικές κριτικές για το Ο Παράδεισος Είναι Μακριά (FAR FROM HEAVEN), του Τοντ Χέινς, συμπεριλαμβανομένης της Εθνικής Επιτροπής Κριτικής, των Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες και άλλων. Κέρδισε το βραβείο Independent Spirit για την ταινία αυτή, ενώ ήταν και υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και Screen Actors Guild Award στην ίδια κατηγορία. Οι Ώρες (THE HOURS) του Στηβ Ντάλντρυ, είναι βασισμένο στο ομώνυμο βραβευμένο με Πούλιτζερ μυθιστόρημα του Μάικλ Κάνινγχαμ, με τις Νικόλ Κίντμαν και Μέριλ Στριπ. Ανάμεσα στις αμέτρητες μνείες που έλαβε για την ερμηνεία της, ήταν και η υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Άλλες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε είναι: Περί Τυφλότητος (BLINDNESS), του Φερνάντο Μεϊρέγιες, SAVAGE GRACE, του Τομ Κάλιν, I’M NOT THERE του Τοντ Χέινς, Τα Παιδιά Των Ανθρώπων (CHILDREN OF MEN) του Αλφόνσο Κουαρόν με τον Κλάιβ Όουεν, NEXT, με τον Νίκολας Κέιτζ, Το Μυστικό του Freedomland (FREEDOMLAND) του Τζο Ροθ με το Σάμιουελ Τζάκσον, Η Εμμονή (THE FORGOTTEN) του Τζο Ρούμπεν με τον Ντόμινικ Ουέστ, Εραστές Μετ’ Εμποδίων (LAWS OF ATTRACTION) με το Πιρς Μπρόσναν, THE PRIZE WINNER OF DEFIANCE-OHIO, Τα Ναυτιλιακά Νέα( THE SHIPPING NEWS) του Λάσσε Χάλτσρομ με τον Κέβιν Σπέισι, την Κέιτ Μπλάνσετ και την Τζούντι Ντεντς, Απατημένες Σύζυγοι (THE MAN) του Μπαρτ Φρόιντλιχ, φυσικά στο HANNIBAL, στο οποίο εμφανίστηκε ως Κλαρίς Στάρλινγκ με τον Άντονυ Χόπκινς, το Εξέλιξη (EVOLUTION) με το Ντέιβιντ Ντουκόβνι, Το Τέλος Μιας Σχέσης ( THE END OF THE AFFAIR) του Νιλ Τζόρνταν με τον Ραλφ Φάινς (Υποψηφιότητα για Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και SAG Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας), το Ξέφρενες Νύχτες (BOOGIE NIGHTS) του Πολ Τόμας Άντερσον (Υποψηφιότητα για Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και SAG Καλύτερου Β’ Γυναικείου ρόλου), Μανόλια ( MAGNOLIA) (Υποψηφιότητα για SAG Καλύτερου Β’ Γυναικείου ρόλου), τα Γυρίσματα της Τύχης (COOKIE’S FORTUNE) του Ρόμπερτ Άλτμαν με την Γκλεν Κλόουζ και τη Λιβ Τάιλερ, το Στιγμιότυπα (SHORT CUTS) (Υποψηφιότητα για Βραβείο Independent Spirit Καλύτερου Β’ Γυναικείου ρόλου), το ριμέικ του Γκας Βαν Σαντ Ψυχώ (PSYCHO) με το Βινς Βον, Ένας Ιδανικός Σύζυγος(AN IDEAL HUSBAND) (Υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας), Η Κατηγορούμενη (MAP OF THE WORLD) με τη Σιγκούρνεϊ Γουίβερ, Ο Χαμένος Κόσμος: Jurassic Park (THE LOST WORLD) του Στήβεν Σπήλπεργκ, Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι ( THE BIG LEBOWSKI) με το Τζεφ Μπρίτζες από τους αδερφούς Κοέν, το SAFE του Τοντ Χέινς (Υποψηφιότητα για Βραβείο Independent Spirit Καλύτερου Α’ Γυναικείου ρόλου), το VANYA ON 42ND STREET του Λουί Μαλ, το SURVIVING PICASSO του Τζέιμς Άιβορυ, Το Χέρι στην Κούνια ( THE HAND THAT ROCKS THE CRADLE), Μπένι Και Τζουν ( BENNY & JOON), Ο Φυγάς (THE FUGITIVE), Εννέα Μήνες (NINE MONTHS)και Η Ώρα Των Εκτελεστών (ASSASSINS).

Αφού αποφοίτησε με Bachelor στις Καλές Τέχνες από το Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, συμμετείχε σε διάφορες παραγωγές του Μπρόντγουεη, συμπεριλαμβανομένου τα Serious Money και Ice Cream/Hot Fudge. Εμφανίστηκε στον Άμλετ στο θέατρο Γκάθρι στη Μινεάπολις και συμμετείχε στο The Father με τον Αλ Πατσίνο και An American Daughter με τη Μέρυλ Στριπ. Έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεη στην παραγωγή του Σαμ Μέντες The Vertical Hour, σε σενάριο του Ντέιβιντ Χερ.


ΑΝΕΤ ΜΠΕΝΙΝΓΚ (ΝΙΚ)

Η πιο πρόσφατη εμφάνιση της Ανέτ Μπένινγκ στην μεγάλη οθόνη, ήταν στο ριμέικ της Νταϊάν Ίνγκλις Γυναίκες (THE WOMEN), μαζί με τη Μεγκ Ράιαν, Έβα Μέντες και Τζέιντα Πίνκετ-Σμιθ. Πριν από αυτό πρωταγωνίστησε στο Οικογένεια της Συμφοράς (RUNNING WITH SCISSORS), για το οποίο έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα. Επόμενη εμφάνιση της θα είναι στο Μέχρι Να σε Βρω (MOTHER & CHILD) του Ροντρίγκο Γκαρσία, με τη Ναόμι Γουότς. ‘Ηταν η Τζούλια Λάμπερτ στο Η Τελευταία Λέξη της Τζούλια (BEING JULIA), ο ρόλος που της χάρισε την τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ. Για τον ίδιο ρόλο, η Εθνική Επιτροπή των Κριτικών την ονόμασε Καλύτερη ηθοποιό, κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας, κι έλαβε μια υποψηφιότητα SAG στην ίδια κατηγορία. Πρωταγωνίστησε επίσης στο MRS. HARRIS με τον Μπεν Κίνγκσλεϋ για το HBO, για το οποίο και κέρδισε υποψηφιότητες στα Έμμυ, SAG, και Χρυσές Σφαίρες.

Παρ’ όλο που έχει βραβευτεί πολλές φορές για την ερμηνεία της στο σανίδι, η Μπένινγκ έχει περάσει πολύ χρόνο μπροστά από την κινηματογραφική κάμερα. Η ερμηνεία της στο American Beauty, της χάρισε υποψηφιότητα στα Όσκαρ και στις Χρυσές σφαίρες. Για το ρόλο αυτό κέρδισε το βραβείο Screen Actors Guild Award και της Βρετανικής ακαδημίας (BAFTA). Άλλες ταινίες που πρωταγωνίστησε είναι τα Εφιαλτικά Όνειρα (In Dreams) του Νιλ Τζόρνταν και η Πολιορκία (The Siege) με τους Ντένζελ Ουάσινγκτον και Μπρους Γουίλις.

Η Μπένινγκ έχει τιμηθεί στα φεστιβάλ της Βοστώνης, του Παλμ Σπρινγκς και Σικάγο για τη συνεισφορά της στον κινηματογράφο, ενώ ελαβε και το βράβειο Donostia Prize στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν. Έχει λάβει το βραβείο «Ηθοποιός της χρονιάς» στο φεστιβάλ του Χόλυγουντ, και το βραβείο Montecito στο φεστιβάλ της Σάντα Μπάρμπαρα.

Έλαβε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ, στην κατηγορία Β’ γυναικείου, για την ταινία Οι Κλέφτες (The Grifters). Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα υπήρξε για το Ο Έρωτας του Προέδρου (The American President), με τον Μάικλ Ντάγκλας , ενώ δευτερεύοντες ρόλους είχε και στο Οι Αρειανοί Επιτίθενται (Mars Attacks) του Τιμ Μπάρτον και στο Ριχάρδος ο Γ’ του Ίαν ΜακΚέλεν.

Άλλες ταινίες της περιλαμβάνουν το Ένας Μεγάλος Έρωτας (Love affair) με το Γουόρεν Μπίτι, το Bugsy επίσης με το Μπίτι, για το οποίο ήταν και υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα, το Σχετικά με το Χένρι (Regarding Henry) του Μάικ Νίκολς με τον Χάρισον Φορντ, το Ένοχος χωρίς Αποδείξεις (Guilty by suspicion) με το Ρόμπερντ Ντε Νίρο, το Valmont του Μίλος Φόρμαν και Postcard from The edge. Η Μπένινγκ έκανε το ντεμπούτο της στο The Great Outdoors με τους Νταν Ακρόιντ και τον Τζον Κάντυ.

Στο θέατρο έχει παίξει στο The Cherry Orchard του Άντων Τσέχωφ το 2006, στο Talking Heads του Άλαν Μπένετ στο θέατρο Τίφανυ του Λος Άντζελες. Επίσης στο Hedda Gabler το 1999, ενώ στα προσεχώς είναι η Μήδεια στο UCLA και στο The Female of the Species στο Geffen Playhouse.

Γεννημένη στην Τοπέκα, του Κάνσας, και μεγαλωμένη στο Σαν Ντιέγκο, πήγαινε σε ένα τοπικό κολλέγιο, όταν έπιασε δουλειά ως χορεύτρια στο Old Globe Theater. Αυτό την οδήγησε σε μια παράσταση Σαίξπηρ που ανέβαζαν, και σε δύο θεατρικά με το San Diego Repertory Theater.

Αποφοίτησε από το κολλέγιο και έγινε αποδεκτή στο American Conservatory Theater στο Σαν Φρανσίσκο. Εμφανίστηκε σε τοπικές παραγωγές, μέχρι που η καριέρα της την οδήγησε στη Νέα Υόρκη. Εκεί, έλαβε μια υποψηφιότητα για Tony και κέρδισε το βραβείο Clarence Derwent για Καλυτερή Πρωτοεμφανιζόμενη Ηθοποιό για την ερμηνεία της στο (Coastal Disturbances), αρχικά στο Second stage, κι έπειτα στο Μπρόντγουαιη.


ΜΑΡΚ ΡΑΦΑΛΟ (ΠΟΛ)

Ο Μαρκ Ράφαλο, μετακινείται άνετα από το σανίδι στην οθόνη, ενώ έχει δουλέψει με σκηνοθέτες όπως οι Ανγκ Λι, Μάρτιν Σκορτσέζε, Μάικλ Μαν, Σπάικ Τζόουνζ, Ντέιβιντ Φίντσερ, Φερνάντο Μεϊρέγιες και Μισέλ Γκοντρί.

Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο SYMPATHY FOR DELICIOUS, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σάντανς στις 23 Ιανουαρίου του 2010. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Ορλάντο Μπλουμ, Λόρα Λίνεϋ, Τζούλιετ Λιούις και ο ίδιος, και πρόκειται για την ιστορία ενός Dj στο Λος Άντζελες, ο οποίος ανακαλύπτει έχει τη δύναμη να γιατρεύει.
Στο Μπρόντγουεη έκανε το ντεμπούτο του, ερμηνεύοντας ένα βετεράνο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ( το πρωτότυπο καστ του έργου ήταν οι Μπεν Γκαζάρα, Ζόι Γουαναμέικερ και Λορίν Αμπρός).

Στη μεγάλη οθόνη εμφανίστηκε πρόσφατα στο Νησί των Καταραμένων (SHUTTER ISLAND) του Μάρτιν Σκορτσέζε με το Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Επίσης, πρόσφατα εμφανίστηκε στο Ραντεβού για Παντρεμένους ( DATE NIGHT) με την Τίνα Φέυ και τον Στηβ Καρέλ. Νωρίτερα από αυτά, τον είδαμε στο Οι Αδελφοί Μπλουμ ( THE BROTHERS BLOOM) του Ράιαν Τζόνσον με τους Άντριεν Μπρόντυ, Ρέιτσελ Βάις και Ρίνκο Κικούτσι, στο Η Χώρα των Μαγικών Πλασμάτων (WHERE THE WILD THINGS ARE) του Σπάικ Τζόουνζ, στο Περί Τυφλότητος (BLINDNESS) του Φερνάντο Μεϊρέγιες με τη Τζούλιαν Μουρ και τον Ντάνι Γκλόβερ. Το 2007, έπαιξε στο Μοιραία Σύγκρουση (RESERVATION ROAD) με τους Χοακίν Φοίνιξ και Τζένιφερ Κόννελυ.
Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στο ZODIAC με το Τζέικ Γκίλενχαλ και το Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ., ως ο ντετέκτιβ Ντέιβ Τόσι, που αφιέρωσε τη ζωή και την καριέρα του για να εντοπίσει τον μανιακό δολοφόνο Zodiac.
Η Phoenix Pictures έχει πάρει τα δικαιώματα για το επόμενο πρότζεκτ του- THE BRASS WALL. Θα εμφανιστεί ως ένας μυστικός ντετέκτιβ, που θα διεισδύσει στην οικογένεια Λουτσέσι για να εξιχνιάσει το φόνο ενός πυροσβέστη.
Το 2006, τον είδαμε πλάι στο Σον Πεν, την Κέιτ Γουίνσλετ και το Τζουντ Λο στο Όλοι Οι Άνθρωποι Του Βασιλιά (ALL THE KING’S MEN).
Το 2005, πρωταγωνίστησε με τη Ρις Γουίδερσπουν στο Όπως στον Παράδεισο( JUST LIKE HEAVEN), ενώ την προηγούμενη χρονιά στο Η Διαδρομή (COLLATERAL) του Μάικλ Μαν με τον Τομ Κρουζ.
Ο Ράφαλο έκανε την εκτέλεση παραγωγής για το Δε Μένουμε Πια Εδώ(WE DON’T LIVE HERE ANYMORE) με τους Ναόμι Γουότς, Πήτερ Κράους και Λόρα Ντερν, που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Σάντανς το 2004.
Τον ίδιο χρόνο εμφανίστηκε στα 13 GOING ON 30, με τη Τζένιφερ Γκάρνερ, Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού (ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND) με το Τζιμ Κάρεϋ και την Κέιτ Γουίνσλετ.
Το 2003, πρωταγωνίστησε στην ταινία της Τζέιν Κάμπιον Στα Όρια του Πάθους (IN THE CUT) με τη Μεγκ Ράιαν, και Ζωή Χωρίς Εμένα (MY LIFE WITHOUT ME) της Ισαμπέλ Κοϊσέτ με τη Σάρα Πόλλεΰ.
Ο Ράφαλο αναγνωρίστηκε το 2000 για το ρόλο του στο Στηρίξου Πάνω Μου, με τη Λόρα Λίνεϋ και τον Μάθιου Μπρόντερικ. Για την ερμηνεία του, κέρδισε το Βραβείο Ά ανδρικού ρόλου στο φεστιβάλ του Μόντρεαλ.
Άλλες ταινίες του Ράφαλο περιλαμβάνουν: Ο Κωδικός του Εγκλήματος (WHAT DOESN’T KILL YOU), το αυτοβιογραφικό δράμα του Μπράιαν Γκουντμαν Το Τελευταίο Οχυρό (THE LAST CASTLE), Καλπάζοντας με το Διάβολο (RIDE WITH THE DEVIL), 54, SAFE MEN, THE LAST BIG THING, FISH IN THE BATHTUB, και το LIFE DRAWING.

Οι ρίζες του προέρχονται από το θέατρο, όπου κέρδισε την προσοχή στην παραγωγή του Μπρόντγουεη This is Our Youth, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Κένεθ Λόνεργκαν, και για το οποίο κέρδισε βραβείο ερμηνείας Lucille. Ο Ράφαλο έχει κερδίσει κι άλλα βραβεία, συμπεριλαμβανομένου Βραβείο Dramalogue και το Theater World Award. Το 2000, συμμετείχε στο The Moment When, ένα θεατρικό του βραβευμένου με Πούλιτζερ και Τόνυ, Τζέιμς Λάπιν. Το ντεμπούτο του στο θέατρο το έκανε στο Avenue A στο θέατρο The Cast. Στην ίδια σκηνή εμφανίστηκε σε πολλά βραβευμένα θεατρικά του Τζάστιν Τάνερ, μεταξύ των οποίων τα Still Life With Vacuum Salesman και Tent Show.
Σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός, ο Ράφαλο υπογράφει το THE DESTINY OF MARTY FINE, ενώ έχει σκηνοθετήσει πολλά θεατρικά και μονόπρακτα. Το 2000, σκηνοθέτησε το Margaret του Τίμοθι ΜακΝιλ στο θέατρο Hudson Backstage στο Λος Άντζελες. Κατοικεί μόνιμα στη Νέα Υόρκη.

ΜΙΑ ΓΟΥΑΣΙΚΟΦΣΚΑ (ΤΖΟΝΙ)

Σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, η Μία Γουασίκοφσκα έχει καθιερωθεί ως ένα πολλά υποσχόμενο ανερχόμενο αστέρι. Μπαλαρίνα που έγινε ηθοποιός, ξεκίνησε να ερμηνεύει από τα 9 της χρόνια.
Η Γουασίκοφσκα έκανε το ντεμπούτο της, ως έφηβη με τάσεις αυτοκτονίας στη σειρά του HBO IN TREATMENT. Σε παραγωγή του Μαρκ Γουόλμπεργκ και σκηνοθεσία του Ροντρίγκο Γκαρσία, η σειρά επικεντρώνεται σε ένα ψυχολόγο και τους ασθενείς του. Σε αναγνώριση της δουλειάς της, η Γουασίκοφσκα τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης Ηθοποιού από την οργάνωση Australians in Film, με έδρα το Λος Άντζελες (η επιτροπή του αποτελείται μεταξύ άλλων από τους Κέιτ Μπλάνσετ, Ναόμι Γουότς, Νικόλ Κίντμαν και Χιου Τζάκμαν).
Το Δεκέμβριο του 2008, η Γουασίκοφσκα έπαιξε στην Εναντίωση (DEFIANCE). Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, μιλά για τρεις εβραίους αδερφούς (Ντάνιελ Κραιγκ, Λιβ Σράιμπερ και Τζέιμι Μπελ)που αποδρούν από την ναζιστική Πολωνία, στο δάσος της Λευκορωσίας.
Το 2009, εμφανίστηκε στην AMELIA με τους Χίλαρυ Σουάνκ και Ρίτσαρντ Γκιρ. Τον ίδιο χρόνο την είδαμε στο ανεξάρτητο THAT EVENING SUN του Σκοτ Τιμς. Για το ρόλο της κέρδισε Βραβείο Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου στα Βραβεία Independent Spirit.
Το Μάρτιο του 2010, έκανε την εμφάνιση που την καθιέρωσε στο ευρύτερο κοινό, ως Αλίκη στη Χώρα Των Θαυμάτων (ALICE IN WONDERLAND), του Τιμ Μπάρτον, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Λιούις Κάρολ.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα γυρίσματα της νέας ταινίας του Γκας Βαν Σαντ RESTLESS, όπου θα πρωταγωνιστήσει με τον Χένρι Χούπερ.
Επίσης, πρόσφατα ολοκλήρωσε τα γυρίσματα για το Τζέιν Έυρ (Jane Eyre), όπου υποδύεται την ίδια, στο κλασικό μυθιστόρημα της Σαρλότ Μπροντέ.

Η Γουασίκοφσκα ξεκίνησε την καριέρα της στην Αυστραλία, με το δράμα ALL SAINTS. Μετά τον πρώτο της ρόλο στο SUBURBAN MAYHEM, αναγνωρίστηκε από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Κινηματογράφου ως Καλύτερη Νέα Ηθοποιός. Ακολούθησαν κι άλλες καλές ερμηνείες στα LENS LOVE STORY, SKIN (μικρού μήκους), SEPTEMBER, και στο θρίλερ Σαρκοβόρα Απειλή (ROGUE) μαζί με το Μάικλ Βάρτνα.
Κατοικεί μόνιμα στη γενέτειρα της, την Καμπέρα στην Αυστραλία, με τους γονείς της και τα δύο αδέλφια της.


ΤΖΟΣ ΧΑΤΣΕΡΣΟΝ (ΛΕΪΖΕΡ)

Ο νεαρός ηθοποιός που συνεχώς εξελίσσεται με συναρπαστικά νέα επιχειρήματα.
Πρόσφατα ολοκλήρωσε τα γυρίσματα για το πολυαναμενόμενο ριμέικ του RED DAWN.
Πρόσφατα τον είδαμε στο Τσίρκο Τεράτων: Ο Βοηθός των Βαμπίρ (CIRQUE DU FREAK: THE VAMPIRE’S ASSISTANT), βασισμένο στην ομώνυμη σειρά βιβλίων, μαζί με τους Τζον Ράιλι και Σάλμα Χάγιεκ.
Επίσης, μόλις ολοκληρώθηκε η παραγωγή για το CARMEL, με τους Λορίν Μπακόλ, Άλφρεντ Μολίνα και Ντίνα Ιστγουντ.
Από τις πιο γνωστές ταινίες του, είναι το Ταξίδι στο Κέντρο της Γης (JOURNEY TO THE CENTER OF THE EARTH), η περιπέτεια σε 3-D, με τον Μπρένταν Φρέιζερ.
Παλιότερα, έχει πρωταγωνιστήσει στα Η Γέφυρα για την Τεραμπίθια (BRIDGE TO
TERABITHIA), FRAGMENTS, Ένας Τετράποδος Πυροσβέστης (FIREHOUSE DOG), Όλα για την Αγάπη (LITTLE MANHATTAN), KICKING AND SCREAMING, στο anime Το Κινούμενο Κάστρο ( HOWL’S MOVING CASTLE), χάρισε τη φωνή του επίσης στο Πολικό Εξπρές ( THE POLAR EXPRESS), και στο Zathura: Μια Περιπέτεια στο Διάστημα (ZATHURA). Για τον τελευταίο ρόλο κέρδισε και βραβείο από τα βραβεία Young Artist.

Στην τηλεόραση, συμμετείχε στο WILDER DAYS, με τον Πήτερ Φολκ, στη μεγάλου μήκους του Animal Planet MIRACLE DOGS, και έχει κάνει και guest εμφανίσεις στη σειρά Στην Εντατική (ER) του NBC.
Με καταγωγή από το Κεντάκι, κατοικεί μόνιμα στο Λος Άντζελες.





ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ

ΛΙΣΑ ΤΣΟΛΟΝΤΕΝΚΟ
Σκηνοθεσία
Η Τσολοντένκο ανακάλυψε πραγματικά τον κινηματογράφο ενώ δούλευε ως βοηθός μοντάζ στο Τα Παιδιά της Γειτονιάς (Boyz N the Hood) και στο Used People (1992).
Στα 28 της, αποφάσισε να πάει σε σχολή σκηνοθεσίας. Έτσι βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, όπου έλαβε το Μάστερ της στη σκηνοθεσία και το σενάριο. Υπό την επίβλεψη του μέντορα της, Μίλος Φόρμαν, έγραψε και σκηνοθέτησε πολλές μικρού μήκους, συμπεριλαμβανομένου τα Souvenir (1994) και Dinner Party (1997), που έχουν προβληθεί σε Αγγλία, Γαλλία και Ελβετία.
Το 1998, έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο με το High Art, με τους Άλι Σίντι και Ράντα Μίτσελ. Η ταινία είναι μια βαθιά περισυλλογή, για την αγάπη, την απώλεια και τα διλλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Εξετάζει στενά την ιδέα της φιλοδοξίας, και πως αυτή αναμιγνύεται στις ανθρώπινες σχέσεις. Η ταινία βραβεύτηκε πολλαπλά, κι από τα φεστιβάλ του Σάντανς και της Ντοβίλ.
Ένα πρωί, ακούγοντας το δίσκο της Τζόνι Μίτσελ «Ladies of Canyon», η Τσολοντένκο εμπνεύστηκε τη δεύτερη ταινία της, Μικρές Απιστίες (Laurel Canyon) (2002), που μεταφέρει το κοινό στην καρδιά των λόφων του Χόλυγουντ, πατρίδα για πολλούς μουσικούς, ηθοποιούς και άλλους καλλιτέχνες. Η ταινία επικεντρώνεται σε ένα ζευγάρι που έχει υιοθετήσει το ροκ lifestyle. Έκανε πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο σκηνοθετών στις Κάννες, στο Φεστιβάλ του Τορόντο το 2002, και στο Φεστιβάλ της Γκιζόν το 2003. Κέρδισε το βραβείο Dorothy Arzner Prize το 2003, ενώ ήταν υποψήφια για δύο Βραβεία Independent Spirit το 2004.
Το 2004, σκηνοθέτησε το Βαθιές Πληγές (Cavedweller), που κέρδισε το Βραβείο Νέο Αμερικάνικο Σινεμά στο Φεστιβάλ του Σηάτλ και το Βραβείο της Επιτροπής τον επόμενο χρόνο στο Φεστιβάλ του Κάρλοβυ Βάρυ.
Για την τηλεόραση, έχει σκηνοθετήσει μεμονωμένα επεισόδια για τις σειρές: Life on the Street (1999), Γραφείο Κηδειών Φίσερ (Six Feet Under) (2001), Push Nevada (2002) και The L Word (2005).

ΓΚΑΡΙ ΓΚΙΛΜΠΕΡΤ
ΤΖΟΡΝΤΑΝ ΧΟΡΟΒΙΤΣ (ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ)

Ο Γκάρι Γκίλμπερτ είναι ο ιδρυτής και Πρόεδρος της Films, μια εταιρία παραγωγής με βάση το Λος Άντζελες, αφιερωμένη τόσο στις ανεξάρτητες, όσο και στις παραγωγές στούντιο. Ο Τζόρνταν Χόροβιτς είναι ο Αντιπρόεδρος της ίδιας.
Η πρώτη τους παραγωγή, GARDEN STATE, του Ζακ Μπραφ, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σάντανς το 2004. H Fox και η Miramax ανέλαβαν μαζί τη διανομή παγκοσμίως, και είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του Σάντανς που δύο στούντιο συνεργάστηκαν για να αποκτήσουν μια ταινία.
Σε συνεργασία με τη Lakeshore, έκανε την παραγωγή του Ο Χένρι Πουλ Είναι Εδώ (HENRY POOLE IS HERE) με το Λουκ Γουίλσον. Ο Γκίλμπερτ επίσης συνεργάστηκε και στην παραγωγή του MARGARET, με τους Άννα Πάκουιν, Ματ Ντέιμον, Μαρκ Ράφαλο και Μάθιου Μπρόντερικ.
Άλλες παραγωγές της εταιρίας είναι τα : MEET MONICA VELOUR, RIGHT ANGLE, και το FROM PRADA TO NADA.

ΤΖΕΦΡΙ ΛΕΒΙ-ΧΙΝΤ (ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ)

Πρόεδρος της Antidote Films στη Νέα Υόρκη, ο Χιντ ολοκλήρωσε πρόσφατα τα ντοκιμαντέρ SOUL POWER και THE DUNGEON MASTERS, τα οποία έκαναν πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Τορόντο το 2008.
Ο Χιντ, έχει κάνει την παραγωγή σε δεκάδες αναγνωρισμένες ταινίες, μεταξύ των οποίων : ROMAN POLANSKI: WANTED AND DESIRED, THE LAST WINTER, THE HAWK IS DYING, το MYSTERIOUS SKIN του Γκρεκ Αράκι, το 13 (THIRTEEN), το ντοκιμαντέρ BOMB IT και τα HIGH ART και Μικρές Απιστίες (LAUREL CANYON) της Τσολοντένκο. Έχει ονομαστεί από το περιοδικό Variety ως ένας από τους «παραγωγούς που πρέπει να παρακολουθείτε» το 2003.
Έκανε το μοντάζ στο βραβευμένο με Όσκαρ ντοκιμαντέρ WHEN WE WERE KINGS, έχει επιτελέσει μέλος της Κριτικής Επιτροπής για τα Βραβεία Independent Spirit, και είναι Πρόεδρος του συμβουλίου του Independent Filmmaker Project (IFP).


ΣΕΛΙΝ ΡΑΤΡΕΪ (ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ)

Η Σελίν Ράτρεϊ, είναι Πρόεδρος της Mandalay Vision, το νέο τμήμα για ανεξάρτητη παραγωγή της Mandalay Entertainment Group.
Εστιάζοντας κυρίως σε πρωτοπόρα πρότζεκτ, ταινίες της εταιρίας περιλαμβάνουν: Τα Παιδιά Είναι Εντάξει (The Kids are All Right), The Whistleblower με τη Ρέιτσελ Βάις, Vanishing on 7th Street.
Πριν την Mandalay, η Ράτρεϊ είχε ιδρύσει την Plum Pictures από το Σεπτέμβριο του 2003, έως το Δεκέμβριο του 2009. Η εταιρία είχε κάνει παραγωγή σε δέκα επιλεγμένες ταινίες για το Σαντανς, μία για το Τορόντο και μία για το Βερολίνο. Επίσης, συμμετείχε σε πολλές στουντιακές παραγωγές με τις εταιρίες Fox, Paramount, Universal, Sony και Newline.
Στις ταινίες της περιλαμβάνονται και το Νέα Υόρκη Σ’αγαπώ (New York, I Love You), το Ο Δρόμος της Επιστροφής(Trucker), το Afterlife, The Winning Season με το Σαμ Ρόκγουελ, το Ευτυχώς Δε Θυμάμαι (Diminished Capacity)και το Birds of America.
Το 2007, η Plum είχε τρεις ταινίες στο Σάντανς: Όταν Έφυγε η Γκρέις (Grace is Gone), του Τζέιμς Στράους, Dedication, με τους Μπιλ Κράνταπ και Μάντυ Μουρ, και το Great World of Sound του Γκραιγκ Ζόμπελ. Άλλες ταινίες της Plum είναι: The Ground Truth: After The Killing Ends (2006), και το Lonesome Jim (2005), του Στηβ Μπουσέμι, με τον Κέισι Άφλεκ και τη Λιβ Τάιλερ.

Στην πόλη της Σύλβια

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΥΛΒΙΑ
IN THE CITY OF SYLVIA

Σκηνοθεσία: Jose Luis Guerin
Σενάριο: Jose Luis Guerin
Φωτογραφία: Natasha Braier
Μουσική:
Παίζουν: Pilar Lopez de Ayala, Xavier Lafitte
Έτος παραγωγής: 2007
Χώρα Παραγωγής: IΙσπανία
Γλώσσα: Γαλλικά, Ισπανικά
Έγχρωμο
Διάρκεια: 84’

Σύνοψη
Ημέρες καύσωνα, κι ένας τουρίστας, περνά τα απογεύματα του, ζωγραφίζοντας σε ένα καφέ. Περιμένει τη γυναίκα που τη λένε Σύλβια, που γνώρισε πριν χρόνια στην ίδια πόλη. Σχεδιάζει τις φιγούρες όλων των γοητευτικών γυναικών που περνούν δίπλα του- οποιαδήποτε από αυτές θα μπορούσε να είναι εκείνη. Μια μέρα, πιστεύει ότι πραγματικά την είδε, και θα αρχίσει να την αναζητά μέσα στην πόλη.

Έρωτας με τη πρώτη ματιά. Ο ήρωας αναζητά την γυναίκα που είδε μόνο μια φορά και του έκανε το ερωτικό κλικ. Το όνομα της Σύλβια. Σαν κάθε γνήσια ερωτευμένος βλέπει την φιγούρα της παντού...
Μια πρωτότυπη ταινία πάνω στο πιο πολυκινηματογραφημένο θέμα. Ο έρωτας. Η αναζήτηση. Η εμμονή. Και η πλήξη του γύρω κόσμου. Ένα ποίημα που όλοι το έχουμε ζήσει έστω μια φορά… Άμεσο, μοντέρνο και εντελώς πρωτότυπο!

Trivia
Με αφορμή την αναζήτηση της Σύλβια, η ταινία κινηματογραφεί μια από τις ωραιότερες πόλεις της Ευρώπης, το Στρασβούργο.

Βραβεία- Συμμετοχές
Επίσημο διαγωνιστικό Φεστιβάλ Βενετίας 2007
Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Σαν Φρανσίσκο.

Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας- Βραβεία Premios ACE 2009 (Association Critics of Entertainment of New York)