Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ του Τόμας Βίντερμπεργκ


 ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ
Πρωτότυπος τίτλος : Jagten
Σκηνοθεσία: Thomas Vinterberg
Σεναριο:        Thomas Vinterberg & Tobias Lindholm    
Φωτογραφία: Charlotte Bruus Christensen
Μουσική: Nikolaj Egelund
Παιζουν: Mads Mikkelsen, Thomas Bo Larsen ,  Annika Wedderkopp
Βραβεια - Συμμετοχές:`
Βραβείο Αντρικής ερμηνείας στο Φεστιβαλ Καννων
Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβαλ Καννων
Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβαλ Karlovy Vary
Επίσημη συμμετοχή συο Φεστιβαλ Λονδίνου
Χωρα παραγωγής: Δανία
Ετος παραγωγης: 2012
Γλώσσα: Δανέζικα
Διάρκεια: 115΄ Εγχρωμο.

ΥΠΟΘΕΣΗ:
Έπειτα από ένα επώδυνο διαζύγιο, ο 40χρονος Λούκας έχει μια νέα σχέση, μια νέα δουλειά και επαναπροσδιορίζει τη σχέση του με τον έφηβο γιο του, Μάρκους. Όλα τα πράγματα θα πάνε στραβά. Μια ιστορία, ένα απλό ψέμα. Καθώς πέφτει το χιόνι και πλησιάζουν οι γιορτές, το ψέμα εξαπλώνεται σαν ίωση. Το σοκ και η δυσπιστία ξεφεύγουν από τον έλεγχο, και η μικρή κοινότητα θα βρεθεί σε μια κατάσταση μαζικής υστερίας, όσο ο Λούκας παλεύει μόνος του για τη ζωή και την αξιοπρέπεια του. 


ΔΗΛΩΣΗ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ :
“ Μια χειμωνιάτικη βραδιά το 1999, κάποιος χτύπησε την πόρτα μου. Ένας περίφημος Δανός παιδοψυχολόγος, στεκόταν με κάποια έγγραφα στα χέρια του παραληρώντας για τα παιδιά και τις φαντασιώσεις τους. Μίλαγε για έννοιες όπως «καταπιεσμένες αναμνήσεις», και ακόμη πιο ανησυχητικά για τη θεωρία του ότι «πίστευε ότι είναι ιός». Δεν τον άφησα να μπει. Δε διάβασα τα χαρτιά. Πήγα για ύπνο.
Δέκα χρόνια αργότερα χρειάστηκα ψυχολόγο. Του τηλεφώνησα, και κάπως σαν καθυστερημένη πράξη ευγένειας, διάβασα τα έγγραφα. Σοκαρίστηκα. Μαγεύτηκα. Ένοιωσα ότι υπήρχε μια ιστορία που έπρεπε να ειπωθεί. Μια ιστορία ενός σύγχρονου κυνηγιού μαγισσών.
Το Κυνήγι είναι το αποτέλεσμα αυτής της ανάγνωσης.
Τόμας Βίντερμπεργκ




Αριστούργημα ψυχολογικού, «βίαιου», ρεαλισμού

Ο Τόμας Βίντερμπεργκ άφησε τις (πολύ γοητευτικές μεν, αλλά όχι πλήρεις) κινηματογραφικές αναζητήσεις και περιπλανήσεις του και στράφηκε ξανά σε ένα είδος κινηματογράφου που δείχνει με μεγάλη άνεση ότι παίζει στα δάχτυλα: αυτό του ψυχολογικού, «βίαιου», ρεαλισμού. Όπως με την βραβευμένη το 1998 στις Κάννες, «Οικογενειακή Γιορτή». Και εκεί που σταμάτησε με το «Submarino».
Χειρίζεται επίσης με χαρακτηριστική άνεση (που ορισμένες στιγμές «τρομάζει») το λεπτό και πολυεπίπεδο θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης μικρών παιδιών, υφαίνοντας ένα φιλμ δομημένο σε έναν αψεγάδιστο σεναριακό ιστό, χωρίς την παραμικρή φλυαρία, αποδοκιμάζοντας σαρκαστικά τις πιθανές μελοδραματικές ευκολίες, ευφυές και καυστικό, ενώ στηρίζεται σε μια πραγματικά αξιοθαύμαστη ερμηνεία του Μαντς Μίκελσεν:
Τραχύς, ψύχραιμος, διατηρεί την αξιοπρέπειά του απόλυτα πεπεισμένος ότι δεν αξίζει τέτοιας αντιμετώπισης από τα «ζόμπι» του κοινωνικού του περίγυρου που έχουν «μολυνθεί» από τον ιό της αμφιβολίας και την υποψία της σιχαμάρας. Αν και κάποια στιγμή κινδυνεύει να κλονιστεί: αδυνατεί να πιστέψει πως ένα απλό παιδικό ψέμμα είναι ικανό να συμπαρασύρει σαν χείμαρρος στην καταστροφή την ζωή του. Πως κατάφερε να μεταλλάξει εναντίον του την συμπεριφορά μιας ολόκληρης πόλης που του συμπεριφέρεται σαν να έχει λέπρα (ή να έχει μεταβληθεί ο ίδιος σε «ζόμπι»);
Πάνω του ο Βιντερμπεργκ χτίζει μια ταινία αβάσταχτης έντασης και κλιμακωτής αγωνίας, ένα σκοτεινό θρίλερ στην καρδιά και την ψυχή. Είναι τραχύς, ορμητικός, δεν λυπάται και δε χαρίζεται σε κανέναν. Ξέρετε που λυγίζει, έστω και λίγο; Στο θέμα του κλονισμού της ανδρικής φιλίας. «Πάνω από 30 χρόνια φίλοι, κολλητοί, μαζί χτυπάγαμα γκομενάκια, μαζί μπλέκαμε σε καυγάδες, μαζί κλεβαμε, μζί τα πίναμε, είναι δυνατόν να διανοηθείς να σκεφτείς ότι κακοποίησα την κόρη σου;».
Εκεί ο πρωταγωνιστής ξεσπάει αλλά και συγχωρεί τον φίλο του σε μια στιγμή απαράμιλλης ομορφιάς.
Εκεί, διστάζει, για πρώτη και τελευταία φορά και για λίγα δευτερόλεπτα και η κάμερά του σαν να βουρκώνει. Όπως και εμείς.
Ένα από τα ελάχιστα αριστουργήματα συτής της χρονιάς.

Απόστολος Κίτσος www.moveitmag.gr




ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΕΣ :

Τόμας Βίντερμπεργκ
Ο Τόμας Βίντερμπεργκ αποφοίτησε από τη Δανέζικη Σχολή Κινηματογράφου το 1993. Η διπλωματική του ταινία Last Round ήταν το πρώτο παράδειγμα του εξαιρετικού ταλέντου του, ενώ απέσπασε και μια σειρά βραβείων και ήταν υποψήφιο για μαθητικό Όσκαρ. Ακολούθησε το The Boy που μεταξύ άλλων, απέσπασε τα Βραβεία Clermont-Ferrand και Robert για Καλύτερη Μικρού Μήκους ταινία.
Το 1996, σκηνοθέτησε την πρώτη μεγάλου μήκους του Ήρωες (The Biggest Heroes). Η ταινία βραβεύτηκε με τρία βραβεία Robert. Το 1995, ο Βίντερμπεργκ μαζί με τον Τρίερ γράψανε το μανιφέστο Δόγμα 95. Η ταινία του Οικογενειακή Γιορτή (Festen), ήταν η πρώτη του κινήματος. Έλαβε αμέτρητα βραβεία και διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες και το Βραβείο Fassbinder στα Ευρωαπϊκά Βραβεία Κινηματογράφου, καθώς και τα Βραβεία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας από τους κριτικούς κινηματογράφου του Λος Άντζελες και της Νέας Υόρκης. Το 2008, οι Βίντερμπεργκ, Τρίερ και άλλοι δύο «δογματικοί» σκηνοθέτες οι Λέβρινγκ και Γιάκομπσεν, λάβανε το βραβείο EFA για Ευρωπαϊκό Επίτευγμα στον Παγκόσμιο Κινηματογράφο. Ο Βίντερμπεργκ έχει σκηνοθετήσει δύο αγγλόφωνες ταινίες τα Its All About Love (2003), και Dear Wendy (2005), σε σενάριο Λαρς Φον Τρίερ, που απέσπασε τον Χρυσό Αγ. Γεώργιο στο φεστιβάλ της Μόσχας. Επέστρεψε το 2008 με μια κωμωδία το Ένας Άντρας Επιστρέφει (When A Man Comes Home), ενώ ακολούθησε Submarino (2010), που συμμετείχε στο Επίσημο Διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Βερολίνου.Έχει γράψει  αρκετά  θεατρικά για την Εθνική Σκηνή της Αυστρίας, ενώ έχει σκηνοθετήσει και βίντεο κλιπ για τους Blur και τους Metallica




Μαντς Μίκελσεν
En Kongelig Affaere (2012)            
Jagten - Το Κυνήγι (2012)
The Three Musketeers - Οι Τρεις Σωματοφύλακες (2011)          
Clash of the Titans - Η Τιτανομαχία (2010)
Coco Chanel & Igor Stravinsky (2009)      
Valhalla Rising - Ο Κατακτητής (2009)       
Flammen & Citronen - Μέρες Θυμού (2008)        
Casino Royale (2006)                     
Efter Brylluppet - Μετά το Γάμο (2006)      
Prag - Πράγα (2006)           
Adams Aebler - Τα Μήλα του Αδάμ (2005)          
King Arthur - Βασιλιάς Αρθούρος (2004)              
Pusher II - Με Αίμα στα Χέρια (2004)                     
Torremolinos 73 (2003)      
Elsker Dig for Evigt - Ανοιχτές Καρδιές (2002)    
I Am Dina - I Am Dina: Αυτή Είναι η Ιστορία μου (2002)   
Wilbur Wants to Kill Himself - Ο Γουίλμπουρ Δε Θέλει τη Ζωή του (2002)
Blinkende Lygter - Το Πανδοχείο της Μαφίας (2000)       
Pusher - Το Βαποράκι (1996)


Τόμας Μπο Λάρσεν
Jagten - Το Κυνήγι (2012)   
En Mand Kommer Hjem - Ενας Αντρας Επιστρέφει (2007)        
Dear Wendy - Αγαπητή Γουέντι (2005)      
It`s All About Love - Ολα για την Αγάπη (2003)    
Torremolinos 73 (2003)      
Drengen der Ville Gore det Umulige - Το Παιδί που Ηθελε να Γίνει Αρκούδα (2002)
Blinkende Lygter - Το Πανδοχείο της Μαφίας (2000)       
Festen - Οικογενειακή Γιορτή (1998
Riget II (1997)                        



Δεν υπάρχουν σχόλια: